Στο μεταξύ πλησίαζε το Πάσχα, η μεγάλη γιορτή των Ιουδαίων. Έξι μέρες πριν από το Πάσχα ήρθε ο Ιησούς ξανά στη Βηθανία όπου ζούσαν ο Λάζαρος με τις αδελφές του.
Για χάρη του ετοίμασαν δείπνο. Η Μάρθα υπηρετούσε τους καλεσμένους κι ο Λάζαρος παρακαθόταν στο τραπέζι μαζί με τον Ιησού. Τότε η Μαρία πήρε ένα μπουκάλι από το πιο ακριβό άρωμα της νάρδου και άλειψε με αυτό τα πόδια του Ιησού. Κι ύστερα τα σκούπισε με τα μαλλιά της για να του δείξει την άπειρη ευγνωμοσύνη και αγάπη της. Όλο το σπίτι πλημμύρισε από την ευωδία.
Ένας από τους μαθητές του Κυρίου, ο Ιούδας ο Ισκαριώτης είπε: «Αυτό το μύρο κοστίζει τριακόσια ασημένια νομίσματα. Γιατί να μην πουληθεί και να μοιραστούν τα χρήματα στους φτωχούς;». Είπε αυτά τα λόγια, όχι γιατί νοιαζόταν για τους φτωχούς, αλλά επειδή κρατούσε το κοινό ταμείο και συχνά χρησιμοποιούσε για τον εαυτό του χρήματα από αυτό. Τότε του είπε ο Ιησούς προφητικά: «Αφήστε αυτή τη γυναίκα ήσυχη. Αυτό που κάνει είναι για την ημέρα του ενταφιασμού μου. Τους φτωχούς θα τους έχετε πάντοτε μαζί σας, εμένα όμως δεν θα με έχετε. Και σας βεβαιώνω ότι, όπου κηρυχτεί το ευαγγέλιο, θα γίνεται λόγος και γι’ αυτήν την πράξη της».
Τότε ο Ιούδας πήγε στους αρχιερείς και τους είπε ότι είναι πρόθυμος να προδώσει τον Κύριο. Αυτοί χάρηκαν και του υποσχέθηκαν ότι θα του δώσουν χρήματα. Όλοι περίμεναν πια την κατάλληλη ευκαιρία.
Πολλοί Ιουδαίοι μόλις έμαθαν ότι ο Ιησούς βρίσκεται στη Βηθανία ήρθαν να δουν αυτόν και τον Λάζαρο που είχε αναστηθεί από τους νεκρούς. Γι’ αυτό οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι αποφάσισαν να σκοτώσουν και τον Λάζαρο, επειδή ήταν ο ίδιος η ζωντανή απόδειξη της δύναμης και θεότητας του Κυρίου.
archangelosmichail.gr
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
